אני רוצה מלפפון

Στα προαιώνια ερωτήματα της ανθρωπότητας για το αν η Μαρίνα Λεμεσού είναι υπαρκτό πρόσωπο εκ Κύπρου και για το αν το Dana International θα μπορούσε να είναι όνομα αεροδρομίου, η επιτροπή σοφών του φόρουμ απεφάνθη πως όπως Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, έτσι και Ισραήλ δεν είναι μόνο η Ντάνα.

H ποιότητα εικόνας του ντοκουμέντου του σιωνιστικού αγλαΐσματος δεν είναι βέβαια η καλύτερη, αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι το απαύγασμα των ερμηνειών των Army of Lovers.
Πολλές ευχαριστίες στην πρωθιέρεια Πάστα Φλώρα για την πολύτιμη συμπαράστασή της στις δύσκολες στιγμές… Αν και όταν όλα περάσουν, ίσως τα ξαναπούμε.

Καλό Shabbat σε όλους σας.

The Big Apple (4)

 

Flatiron Building

“The Family” at Bleeker Playground

(opposite Magnolia Bakery)

Moody’s @ Lower Manhattan

 

Ground Zero

Lower Manhattan

Lower Manhattan

Brooklyn Bridge

Waste of time

 

NYSE

 

Manhattan

 

Name the landmark

Hoboken

 

 

 

Lower Manhattan

Museum of the American Indians

 

UN Plaza

UN Plaza

Safety Demos, “kiwi” made

AIR NEW ZEALAND is known for their innovative and creative safety demos shown on board their fleet. Although pre-takeoff safety demos are an essential feature of each passenger cabin preparation procedure, studies have shown that not all passengers are interested in watching them or even check the safety card in the pockets of their seats.

 

In order to increase passengers’ awareness regarding safety procedures, many airlines decided to add a twist in their safety demos. Some of these videos made their way to the internet, becoming viral and promoting the airlines who made them.

 

Air New Zealand has made three remarkable attempts in this framework. They started in 2009, with the “Bare Essentials”, a safety video where naked cabin and cockpit crews did the pre-take off presentation (well, technically they were bare).

 

In 2010, the airline went further ahead by hiring New Zealand’s National Rugby Union Team, locally known as “All Blacks”

 

Their latest addition, speaks for itself and most probably takes the biscuit. Cabin crew and TV personalities are kicking ass!

The Big Apple (3)

“Central Park and The Met”

Following our visit to the Intrepid, we spent the rest of the day strolling between Midtown West and the Central Park. We ended up at the Metropolitan Museum of Art, one of the most interesting museums I’ve ever been to.

Time Warner Center at Columbus Circle

(Make sure you don’t miss their jazz concerts!)

Columbus at Central Park

 

Central Park: The Mall

 Central Park: The Angel on Bethesda Fountain

The Met: Diana

The Three Graces (Greek & Roman Gallery)

The Temple of Dendur

The Sphinx at the Temple of Dendur

Egyptian Collection

The Big Apple (2)

A visit at the Intrepid Sea, Air & Space Museum

 

USS Intrepid is docked at pier 86 at 46th Str, on western side of Manhattan, very close to the ditching site of US Air flight 1549, on Hudson River.

USS Intrepid hosts a wide display of both US and foreign made aircraft, along with USS Growler Submarine and a British Airways SST Concorde (reg G-BOAD).

 

 

 

 

Related Links:

Museum Website

Wikipedia Article

The Big Apple (1)

Μόλις επιστρέψαμε από τις ολιγοήμερες διακοπές μας στη Νέα Υόρκη και προσπαθούμε να συνέλθουμε από το jet lag. Το ταξίδι ξεπέρασε τις προσδοκίες, κατέρριψε στερεότυπα και μας άφησε με ιδιαίτερα θετικές εντυπώσεις από αυτήν τη μοναδική πόλη: ευγενικός κόσμος, καθαριότητα, ασφάλεια, καταπληκτικά μουσεία, καλό και οικονομικό φαγητό, εύκολες μετακινήσεις, καταπληκτική μουσική και χίλιοι λόγοι να πάθεις υπερκόπωση αλλά ούτε ένας να βαρεθείς. 

 

We have just returned from a short break in New York, though still trying to cope with the consequences of jet lag. This trip exceeded all expectations, surpassing stereotypes and left quite positive impressions of this unique city: polite people, tidyness, feeling of safety, amazing museums, great and reasonably priced dining options, efficient mass transportation, great music. In other words, there were innumerable reasons to be kept  occupied with everything and not a single one to get bored of. 

 

Lufthansa Airbus A340-600

Το μακρύτερο αεροπλάνο στον κόσμο

World’s longest jetliner

 

Newfoundland & Labrador Sea

 

Empire State Building

 

The Empire State Building

Times Square

5th Ave.

 

(συνεχίζεται…)

New York Time Lapse

Χωρίς άλλα λόγια: το είδα και το λάτρεψα!

 

Direct link to this video (QR enabled devices only)

Ζήσε το μύθο σου στο γκουλάγκ (Μέρος Β)

Το μπλογκ εξακολουθεί να επιμένει σοβιετικά και αεροπορικά, παρ’ όλα αυτά, αφήνει το Φλωρινιώτη της Στέππας και επαναστατικά πετάει προς την εξωτική και αντι-ιμπεριαλιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας.

Εδώ έχουμε άλλο ένα υπέροχο βίντεοκλιπ-καραόκε με (πλατωνικούς -ή μήπως σαπφικούς;) έρωτες, πάθη, συμβολισμούς, σαξόφωνα και φυσικά, απαυγάσματα της σοβιετικής αεροδιαστημικής που κλέβουν την παράσταση.

Το βίντεο ξεκινάει με πλάνο ενός υπερσύγχρονου Ilyushin-62M, το οποίο ετοιμάζεται για την επόμενη ασφαλή πτήση του προς τα πέρατα της οικουμένης. Ο retro πίνακας αναχωρήσεων του δια-σοσιαλιστικού κόμβου, αεροδρομίου Sunan στην Πυονγκγιάνγκ επιβεβαιώνει το αληθές, δείχνοντας τις επόμενες αναχωρήσεις του παγκόσμιου δικτύου της Λαϊκής Αεροπορικής Εταιρείας Air Koryo, που τότε ονομαζόταν Τσοσονμινχάνγκ: Βερολίνο, Σόφια, Χαμπαρόφσκ, Πεκίνο και άλλον ένα που δεν θα μάθουμε ποτέ γιατί εκείνη την ώρα ο πίνακας έκανε το χαρακτηριστικό κλαπακλούπα καθώς άλλαζε.

 

Η ηρωίδα, ντυμένη σεμνά, μόλις έχει κάνει check-in και κατευθύνεται προς το lounge, ώσπου αντικρύζει ένα εξ ίσου υπερσύγχρονο Tupolev-154. Ο φακός κάνει κοντινό σε ένα μπιχλιμπίδι που έχει βάλει η ηρωίδα στο χαρτοφύλακα, σαν αυτά που κρεμάμε την πρωτοχρονιά για το κακό το μάτι. Ακολούθως, η ηρωίδα κοιτάει με σιγουριά το φακό, θέλοντας να δείξει την προσμονή της να πετάξει με το υπερσύγχρονο τρικινητήριο πουλί.

Αμέσως μετά, βλέπουμε την ηρωίδα να παίζει αισθαντικά σαξόφωνο μπροστά από ένα καταρράκτη, ενώ η φιλενάδα της τραγουδάει. Η ηρωίδα μας είναι ντυμένη απλά, λιτά και απέριττα. Φοράει μία καρώ φούστα, από αυτές που αντέγραψε η Burberry (σας ανακαλύψαμε, καπιταλιστές, που θησαυρίζετε αντιγράφοντας τις κρεασιόν της βορειοκορεατικής haute couture) και ένα πλεκτό ζιβάγκο σαν αυτά που φόραγε ο Ανδρέας τότε που έβριζε την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ και τα πλήθη παραμιλούσαν. Οι φίλες μας κάνουν τις τελευταίες διορθώσεις στις παρτιτούρες, αλλάζουν ένα κλειδί και ανεβαίνουν κατά ένα ημιτόνιο γιατί το τραγούδι τους έβγαινε λίγο φάλτσο. Ευτυχώς ο παφλασμός του καταρράκτη δε φαίνεται να τις επηρεάζει, τουναντίον τις βοηθάει.

Αφήνουμε τους καταρράκτες και περνάμε σε βουκολικές καταστάσεις. Οι ηρωίδες φορώντας παραδοσιακές ενδυμασίες (κουρέλ λοκάλ) τρέχουν στα εύφορα λιβάδια της κολλεχτίβας τους, τα ευτυχισμένα βόδια βόσκουν στο φόντο, οι πεταλούδες ρουφούν τους χυμούς από τα άνθη και αυτές πλέκουν στεφάνια.

Πίσω στο Sunan, η ηρωίδα μας διαβάζει τις παρτιτούρες εμπνεόμενη από το μελωδικό ήχο των κινητήρων του υπερσύγχρονου τροχοδρομούντος Tupolev. Ξαναφλασάρει τη μνήμη της και θυμάται τη φίλη της να της δίνει εκείνο το χαϊμαλί που είδαμε στα πρώτα πλάνα. Παραδόξως, φοράει τα ίδια ρούχα με αυτά που φοράει στο Sunan. H priceless σκηνή έρχεται φυσικά με την επιβίβαση της ηρωίδας στο υπεραεροσκάφος και ακολούθως με τη smooth-as-silk απογείωση του κοσμήματος των αιθέρων.

Το Tupolev 154 (προφέρεται “Τούπαλιεφ”) είναι το δημοφιλέστερο και μακροβιότερο σοβιετικό αεροσκάφος, με το τελευταίο να βγαίνει από το εργοστάσιο το 2007. Πρόκειται για ένα από τα ταχύτερα επιβατικά αεροσκάφη παγκοσμίως, που ενσωμάτωνε πρωτοποριακές τεχνολογίες, όπως τη δυνατότητα να επιχειρεί από αεροδρόμια που δεν είχαν tarmac. Μέχρι στιγμής έχουν σημειωθεί 39 θανατηφόρα δυστυχήματα, με πιο πρόσφατο εκείνο της Kolavia, όταν ξέσπασε φωτιά στον ένα κινητήρα, κατά τη διάρκεια της απογείωσης. Πάντως, επί εποχής Ψυχρού Πολέμου, η κωδική ονομασία του συγκεκριμένου τύπου ήταν “Careless”… αμερικάνικα κόμπλεξ.

Το Ilyushin 62M ήταν ο επίσημος μεταφορέας του μπλογκ στα άγια χώματα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας, το Σεπτέμβριο του 2007. Είναι ένα αεροσκάφος μεγάλων αποστάσεων, τόσο μεγάλων, που επέτρεψε την αεροπορική σύνδεση Αβάνας-Αθήνας, όταν μετέφερε την Ολυμπιακή Αποστολή της Κούβας, τον Αύγουστο του 2004. Το 1989, ένα Ilyushın 62M της ανατολικογερμανικής Interflug, αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία, πραγματοποιώντας την τελευταία του προσγείωση στο σημείο που σκοτώθηκε ο γερμανός αεροπόρος Otto Lilienthal το 1896 για να τιμήσει τη μνήμη του. Βρίσκεται εκεί ακόμα κι αν θέλετε, μπορείτε να τελέσετε μέχρι και γάμο!

http://www.otto-lilienthal.de/

Ζήσε το μύθο σου στο γκουλάγκ (μέρος Α)…

Το παρακάτω μπιζουδάκι εποχής Μπρέζνιεφ το ξετρύπωσε φίλος που έχει κόλλημα με τα σοβιετικά αεροπλάνα. Το θέμα έχει –περίπου- ως εξής:

Ο σοβιετικός καλλιτέχνης Kola Beldy, από το εξωτικό σοβιέτ της Γιακουτίας, ντυμένος με progressive-ρουστίκ αμφίεση, αφού έριξε μία πρόχειρη αλεπού (δεν υπήρχε PETA τότε), πήρε μία βαλίτσα από εκείνες που έχουμε μονίμως καταχωνιασμένες –αλλά ποτέ δεν το ομολογούμε- στη ντουλάπα, για να βάζουμε τα χειμωνιάτικα το καλοκαίρι και ξεκίνησε για το αεροδρόμιο.

 

Από τη αλεγκρία του που θα έμπαινε στο υπερσύγχρονο απάυγασμα της σοβιετικής αεροδιαστημικής, Tupolev 134, της Αεροφλότ, είπε να ρίξει και ένα μπριόζικο άσμα-ύμνο προς το σιδερένιο πτηνό και την υπερεταιρεία (οποιοσδήποτε άλλος θα έκανε το σταυρό του, αλλά πού θεός τότε;). Το τραγούδι ονομάζεται “Увезу тебя я в тундру” και μεταφράζεται περίπου ως “Θα σε πάρω εγώ μαζί μου στην τούνδρα”. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν σε δεύτερη ανάγνωση το τραγούδι συνιστά απειλή και ο όρος “τούνδρα” υποννοεί κάτι περισσότερο από εκτάσεις με βρύα, χαμηλή βλάστηση, ταράνδους και σκηνές γηγενών. Η τούνδρα υπήρξε ανέκαθεν τόπος εξορίας, γκουλάγκ και πυρηνικών δοκιμών.

Η ψυχεδέλεια της χορογραφίας περιορίζεται σε εκτάσεις του δεξιού χεριού με ταμπεραμέντο Φλωρινιώτη, πράγμα που –από σημειολογικής απόψεως- με βάζει σε υποψίες ότι ο σύντροφος είχε κάνει δεξιά οπορτουνιστική στροφή, και ενδεχομένως να επιβεβαιώνει το ότι προορισμός μάλλον ήταν κάποιο γκουλάγκ. Γύρω στο 1:05 μπαίνει ανεξήγητα εμβόλιμο πλάνο με υπερήλικα πιανίστα-σωσία του Έντβαρντ Σεβαρντνάτζε, στο 1:56 η αλεπού μπαίνει στο στόμα του συντρόφου, ενώ στο 2:10 λύνεται και η τελευταία ενδυματολογική απορία του θεατή, ως προς το πατούμενο.

Το Tupolev 134 υπήρξε ένα από τα κορυφαία επιβατικά αεροπλάνα σοβιετικής κατασκευής. Κατασκευάστηκαν περίπου 850 αεροσκάφη, ενώ ήταν ο πρώτος σοβιετικός τύπος, που πήρε πιστοποίηση από τον ICAO για εκτέλεση διεθνών πτήσεων. Το Tupolev 134 είχε δύο κινητήρες Soloviev D-30 και θεωρείται σαν ένα από τα πλέον θορυβώδη επιβατικά αεροσκάφη παγκοσμίως, γι’ αυτό και οι πτήσεις του στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρέπονται υπό προϋποθέσεις.