Η εκλεκτή μου πελατεία - τα κορίτσια (μέρος Α')

Είτε μας αρέσει, είτε όχι, η άνοιξη έχει αρχίσει να κάνει τα πρώτα της δειλά βήματα και πολλοί από εσάς έχετε αρχίσει να αναρωτιέστε ή τσακώνεστε πού στην ευχή θα πάτε διακοπές το καλοκαίρι. Επειδή αυτό το έργο το ζω κάθε άνοιξη και καλοκαίρι, τα τελευταία οκτώ χρόνια και μετά από διάφορες -ομολογουμένως- επώδυνες, επίπονες, σούρρεαλ, ντεκαντάνς καταστάσεις, αποφάσισα να σας δώσω συνοπτικά τις πιο "τρανταχτές" κατηγορίες του θηλυκού πελατολογίου ενός ταξιδιωτικού γραφείου για να δείτε τί τραβάμε και εμείς που κανονίζουμε τις διακοπές σας, κυρίες μου.

1. Η "ΚΟΣΜΙΚΙΑ"
Α, όλα κι όλα, δεν έχω κανένα λόγο να θίξω όλες εκείνες τις καθωσπρέπει κυρίες των κοσμικών στηλών των διάφορων περιοδικών που σου δίνουν την εντύπωση ότι αποστολή τους είναι να ξημεροβραδιάζονται σε διάφορα gala για τα βαφτίσια του τάδε σκασμένου που έτυχε να είναι κόρη της τάδε στυλίστριας ή κάποιες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Ο λόγος είναι ότι όλες αυτές οι παραπάνω δεν ασχολούνται αυτοπροσώπως με την εύρεση θέσεων ή καταλύμματος (τι τις έχουμε τις σχέσεις με τον τάδε εφοπλιστή και τον τάδε μεγαλοξενοδόχο;). Αναφέρομαι σε όλες εκείνες τις κυρίες που επιδιώκουν το glam του να είσαι μία Μπουμπού Μπαρμπαλιά (στις διακοπές τους τουλάχιστον). Θα φορέσουν το πατσουλί, θα πάρουν και το Φούφι (το κανίς) και θα έρθουν στο γραφείο αυτοπροσώπως (πρώτη διαφορά: η πραγματική κοσμικιά έχει τη γραμματέα της για αυτή τη δουλειά, η ντεμέκ δεν έχει δεύτερο βρακί να βάλει, που λέει λόγος). Αγαπημένοι προορισμοί: η Μύκονος και η Σίφνος. Η κοσμικιά αυτού του είδους, έχει φροντίσει να τουμπάρει τον σύζυγο, ο οποίος είθισται να έχει πιάσει την καλή (με άλλα λόγια είναι νεόπλουτος) και θα ζητήσει να πάει στον προορισμό της με το ταχύπλοο. Εδώ είναι που αρχίζουν τα μεγάλα γέλια. Η ντεμέκ κοσμικιά δεν γνωρίζει το όνομα του ταχυπλόου, το οποίο και βαφτίζει με διάφορα space ονόματα όπως "Superfastferry", "Superspeed", "Hi-Fi Ferry" και άλλα τέτοια, ποτέ όμως δεν θα πει Highspeed με την πρώτη. Μείζον πρόβλημα που ανακύπτει είναι η επιλογή των θέσεων. Μία κυρία δεν ταξιδεύει με το μπούγιο και τους κοινούς θνητούς, γι' αυτό και ρωτάει τιμές για business και VIP. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να αποκαλείται business μια κατηγορία θέσεων ενός πλοίου που πάει σε προορισμούς αναψυχής. Eδώ έχουμε και το πρώτο crash test, αφού πληροφορείται ότι η απλή οικονομική για Μύκονο κοστίζει €42 ενώ η VIP €82. Κι εδώ λοιπόν είναι που θα φανεί πόσο ικανή ήταν στο "τουμπάρισμα" του συζύγου. Οι περισσότερες επιλέγουν οικονομική με τη δικαιολογία "καλέ για τρεις ώρες ταξίδι δεν και μεγάλη διαφορά".

Βέβαια το θέμα δεν έχει κλείσει ακόμα. Θα πάρουμε οικονομική αλλά όχι όπου να 'ναι! Θα πρέπει να έχει θέα στο παράθυρο και να μη φυσάει το κλιματιστικό στο συγκεκριμένο σημείο. Αν ταξιδεύουν οικογενειακώς, θα επιλέξουν τραπεζάκι αλλά πάντοτε με θέα στο πέλαγος και προς τη φορά που ταξιδεύει το πλοίο.

Γενικότερα, το θέμα της επιλογής της συγκεκριμένης θέσης μέσα στο ταχύπλοο παίρνει διαστάσεις μεγαλύτερες και από εκείνες ενός διηπειρωτικού ταξιδιού στην Κορέα. "Μα καλά, δεν σας έχουν προμηθεύσει με χάρτες του πλοίου;"... "Δε θέλω να κάτσω μπροστά γιατί κουνάει"... "Ξέρετε από που θα είναι ο ήλιος όταν θα πηγαίνω; Θα κρατάω το σκυλάκι στην αγκαλιά και δε θέλω να μου το χτυπάει ο ήλιος" είναι φράσεις που θα ακουστούν κατά τη διάρκεια της κράτησης...

Αν υπάρχει και αυτοκίνητο στην κράτηση, η κοσμικιά, θα πάρει τηλέφωνο το σύζυγο και θα ρωτήσει μεγαλοφώνως, για να σιγουρευτεί ότι θα την ακούσουν όλοι: "Θα πάρουμε τη Mercedes ή το Cherokee στη Μύκονο; Θες να πώ στο παιδί να μας δώσει τη BMW μήπως και να του αφήσουμε τη Μercedes;"

Όταν η κοσμικιά μπεί με τις φίλες στο πλοίο θα προξενήσει μία μικρή αναστάτωση. Αν είστε άτυχος ,-η και βρίσκεστε κοντά όταν χτυπήσει το τηλέφωνο, το πιο πιθανό που θα ακούσετε είναι: "Έλα Τζένη μου, η Λίλιαν είμαι... Πού είμαι; Είμαι εν πλώ για τη Μύκονο. Ναι πάω στους Διαμαντόπουλους για weekend. O Kώστας; Α, θα έρθει αύριο με το ιστιοπλοϊκό γιατί σήμερα έχει meetıng. Τί είπες; Άχου, καλέ δεν το πιστεύω, έρχεσαι και εσύ αύριο; Αχ, δεν το πιστεύω!"

2. H ΘΕΟΥΣΑ

Έξαρση του εν λόγω φαινομένου παρατηρείται στις αρχές Σεπτέμβρη. Οι πελάτισσες αυτής της ηλικίας είναι στην πλειοψηφία τους μεταξύ των 40 και 90 ετών. Μέγα ζήτημα είναι η αυθημερόν επιστροφή, συνήθως με το ίδιο πλοίο. Αν η αναχώρηση είναι από Πειραιά, το πλοίο είναι το Blue Star Ithaki. Από τη Ραφήνα οι επιλογές ποικίλουν από το Superferry και το Πηνελόπη, μέχρι το Aqua Jewel, το SeaJet ή το Flying Cat. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι, φυσικά, να υπάρχει αρκετός χρόνος στην Τήνο για την ανάβαση στην εκκλησία, το άναμα του κεριού, την αγορά τάματος και λαδιού, το πέρασμα πάνω από τις ορδές των ζητιάνων και το πολυπόθητο προσκήνυμα. Γενικά, καλό είναι να αποφεύγονται μετακινήσεις με free seating (χωρίς αριθμημένες θέσεις) πλοία αυτήν την περίοδο. Δεδομένου του μονοήμερου ταξιδιού, οι περισσότερες ξαπλώνουν σε καναπέδες, θα βγάλουν τα παπούτσια, αδιαφορώντας για το πού θα καθήσουν οι υπόλοιποι. Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέττω.

Λόγω του ότι επόμενος προορισμός του πλοίου είναι η Μύκονος, είναι φοβερό το θέαμα που αντικρύζει κανείς, μέσα από την ειρηνική (;) συνύπαρξη γιαγιάδων αλλά και νεαροτέρων κυριών-κλώνων της Λουκά με τις εκπροσώπους της επόμενης κατηγορίας που θα ακολουθήσει στο επόμενο πόστ. Κρατηθείτε... έρχονται οι Bimbos...