Πινακίδα κοντά στη "Γέφυρα των Ελλήνων". Πού αλλού; Μα φυσικά στη Βενετία...Είναι τελικά να μην κάνω την αρχή. Και το σαββατοκύριακο που μας πέρασε, το πέρασα εκτός έδρας, σε μία μίνι-κρουαζιέρα επαγγελματικής φύσεως, οργανωμένη από μία άλλη από τις μεγάλες ακτοπλοϊκες εταιρείες της χώρας.
Το "έγκλημα" ήταν άριστα οργανωμένο. Το Πασιφάη Παλλάς, θα αναχωρούσε τα μεσάνυχτα της Παρασκευής από την Πάτρα και θα έφτανε το πρωί της Κυριακής στην ονειρική Βενετία. Από εκεί, θα αναχωρούσε το μεσημέρι και θα έφτανε αργά το απόγευμα της Δευτέρας στην Πάτρα. Ασφαλώς, ο σκοπός του ταξιδιού ήταν περισσότερο να δούμε από κοντά τις προσφερόμενες υπηρεσίες στα πλοία των Μινωικών Γραμμών, παρά να κάνουμε τουρισμό στη Βενετία. Πρόκειται για αυτό που στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ονομάζεται "fam trip" (από το familiarisation) ήτοι "ταξίδι γνωριμίας". Στη διάρκεια του ταξιδιού έχεις την ευκαιρία να κάνεις τα πάντα, κυρίως όμως: PR, socializing, να φας, να πιείς, να κοιμηθείς μέχρι τελικής πτώσης μαζί με άλλους 99 συναδέλφους σου. Το ευχάριστο αυτό σύνολο πλαισιώνουν άλλοι εκατό συμπαθέστατοι οδηγοί φορτηγών, διότι τι άλλο θα δεις χειμωνιάτικα να ταξιδεύει; Γερμανίδες τουρίστριες πάντως όχι :-(
Τα καζάνια της κολάσεως... καίνε στο Πασιφάη Παλλάς
Προσωπική μου άποψη είναι ότι η άφιξη με το πλοίο στη Βενετία είναι ο πλέον κατάλληλος τρόπος για να έχει κανείς την ομορφότερη πρώτη εικόνα της πόλης. Παρά το ότι τρελαίνομαι να ταξιδεύω αεροπορικώς, η όψη της πόλης από το κανάλι της Giudecca, είναι μία αξέχαστη εμπειρία. Ο διάπλους του καναλιού διαρκεί συνολικά 45 ολόκληρα λεπτά, λόγω του ότι το πλοίο πρέπει να μειώσει ταχύτητα, να επιβιβαστεί ο ιταλός πιλότος και να προηγηθεί το ρυμουλκό, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος ναυτικού ατυχήματος σε ένα τόσο δύσκολο πέρασμα, όπως αυτό της Giudecca.
Στα "συν" του ταξιδιού ήταν και η ακούραστη και αξιοθαύμαστη υπάλληλος της reception, η οποία έκανε την ξενάγηση στο κανάλι σε πέντε διαφορετικές γλώσσες, καθώς το τεραστίων διαστάσεων "Πασιφάη" έπλεε ανάμεσα στα νησιά και περνούσε σε απόσταση αναπνοής από τα υπέροχα μνημεία αυτού του απίστευτου μέρους.
Το "έγκλημα" ήταν άριστα οργανωμένο. Το Πασιφάη Παλλάς, θα αναχωρούσε τα μεσάνυχτα της Παρασκευής από την Πάτρα και θα έφτανε το πρωί της Κυριακής στην ονειρική Βενετία. Από εκεί, θα αναχωρούσε το μεσημέρι και θα έφτανε αργά το απόγευμα της Δευτέρας στην Πάτρα. Ασφαλώς, ο σκοπός του ταξιδιού ήταν περισσότερο να δούμε από κοντά τις προσφερόμενες υπηρεσίες στα πλοία των Μινωικών Γραμμών, παρά να κάνουμε τουρισμό στη Βενετία. Πρόκειται για αυτό που στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ονομάζεται "fam trip" (από το familiarisation) ήτοι "ταξίδι γνωριμίας". Στη διάρκεια του ταξιδιού έχεις την ευκαιρία να κάνεις τα πάντα, κυρίως όμως: PR, socializing, να φας, να πιείς, να κοιμηθείς μέχρι τελικής πτώσης μαζί με άλλους 99 συναδέλφους σου. Το ευχάριστο αυτό σύνολο πλαισιώνουν άλλοι εκατό συμπαθέστατοι οδηγοί φορτηγών, διότι τι άλλο θα δεις χειμωνιάτικα να ταξιδεύει; Γερμανίδες τουρίστριες πάντως όχι :-(
Τα καζάνια της κολάσεως... καίνε στο Πασιφάη Παλλάς
Προσωπική μου άποψη είναι ότι η άφιξη με το πλοίο στη Βενετία είναι ο πλέον κατάλληλος τρόπος για να έχει κανείς την ομορφότερη πρώτη εικόνα της πόλης. Παρά το ότι τρελαίνομαι να ταξιδεύω αεροπορικώς, η όψη της πόλης από το κανάλι της Giudecca, είναι μία αξέχαστη εμπειρία. Ο διάπλους του καναλιού διαρκεί συνολικά 45 ολόκληρα λεπτά, λόγω του ότι το πλοίο πρέπει να μειώσει ταχύτητα, να επιβιβαστεί ο ιταλός πιλότος και να προηγηθεί το ρυμουλκό, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος ναυτικού ατυχήματος σε ένα τόσο δύσκολο πέρασμα, όπως αυτό της Giudecca.
Στα "συν" του ταξιδιού ήταν και η ακούραστη και αξιοθαύμαστη υπάλληλος της reception, η οποία έκανε την ξενάγηση στο κανάλι σε πέντε διαφορετικές γλώσσες, καθώς το τεραστίων διαστάσεων "Πασιφάη" έπλεε ανάμεσα στα νησιά και περνούσε σε απόσταση αναπνοής από τα υπέροχα μνημεία αυτού του απίστευτου μέρους.
Το βαπορέτο που είχαν ναυλώσει οι Μινωικές Γραμμές, ειδικά για εμάς, μας μετέφερε στην Πλατεία του Αγίου Μάρκου και η τρίωρη περιπλάνηση στα κανάλια και τα πεζοδρόμια μίας από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου, είχε μόλις ξεκινήσει...
Γύρω στις 3 μ.μ., η Πασιφάη αναχώρησε για το ταξίδι της επιστροφής. Με τις υπέροχες αυτές εικόνες, πήραμε βγήκαμε από τη λιμνοθάλασσα της Βενετίας στην Αδριατική με τελικό προορισμό την Πάτρα, όπου θα φτάναμε το βράδυ της Δευτέρας.
1 σχόλιο:
κι εγώ διαβάζω διαβάζω, άντε λέω, πού είναι τα απρόοπτα!
Δημοσίευση σχολίου