Της Κορέας (Ημέρα 5η)

Τί έγινε χθες;

Τι θες να έγινε; Μας πήγαν ολοήμερη εκδρομή στην Αποστρατιωτικοποιημένη Ζώνη, μιλήσαμε με το πολιτικο-στρατιωτικό κατεστημένο, φάγαμε στην Καεσόνγκ, μας ξεπάτωσαν τόοοοσες ώρες μέσα στο σαράβαλο τζιπ, για να καταλήξουμε και πάλι στην Πυονγκγιάνγκ, όπου και ψήσαμε πάπια σε κορεάτικο B-B-Q, σε ένα πριβέ δωμάτιο ενός εστιατορίου, που ειδικεύεται στο να βάζει τους θαμώνες τους να ψήνουν οι ίδιοι την πάπια.

Και μετα;

Καλά, σήμερα έχουμε πανοραμική ξενάγηση της μεγάλης ηρωομάνας Πυονγκγιάνγκ. Λίγο-πολύ είχαμε διαβάσει για αυτά που θα βλέπαμε... αλλά υποτιμήσει τον παράγοντα "έκπληξη"...

Πρώτη μας στάση, ο Πύργος του Τζούτσε. Τζούτσε είναι η θεωρία που ανέπτυξε ο Πρόεδρος Κιμ Ιλ Σουνγκ, βάσει της οποίας ο άνθρωπος είναι κύριος του εαυτού του και της μοίρας του, και ως εκ τούτου πρέπει ο ίδιος να χαράσσει τη δική του πορεία. Σε συλλογικό επίπεδο το Τζούτσε διέπει την ιστορία ενός ολόκληρου λαού. Ο Κιμιλσουνγκισμός (όπως αλλιώς ονομάζεται η εν λόγω θεωρία) είχε ολέθριες συνέπειες για τους Κορεάτες: την εσωστρέφεια και την άρνηση αποδοχής ανθρωπιστικής βοήθειας, στη διάρκεια των λιμών της δεκαετίας του '90 (Κοινώς: μπουρδέλο τα κάνουμε και μόνοι μας, δε τα θέλουμε τα τρόφιμά σας, προτιμούμε να πεθάνουμε).

Αυτό το τόσο καλόγουστο και αισθητικά άρτιο δημιούργημα, σχεδιάστηκε από τον Κιμ Γιονγκ Ιλ, το γιο του προέδρου, για τα εβδομηκοστά γενέθλια του πατέρα του (μπαμπά, μπαμπά, έλα να δεις τι δώρο σου πήρα!). Αποτελείται από 25.550 κύβους, έναν για την κάθε ημέρα στη ζωή του Προέδρου Κιμ Ιλ Σουνγκ, από τη μέρα που γεννήθηκε, μέχρι και τη μέρα που έσβησε τα 70 κεράκια της τούρτας... Και για όσους δεν κατάλαβαν: 70Χ365=25550! Τι συμβολισμός! Ο Πύργος απεικονίζεται σχέδόν παντού: στις καρτ ποστάλ, τις κάρτες επιβίβασης της Air Koryo και στο σήμα του δελτίου ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης. Ο πυρσός φωτίζεται κάθε βράδυ και ζυγίζει 20 τόνους... Τι μεγαλείο, το δώρο σου Πρόεδρέ μου...

Ο Πύργος του Τζούτσε, δώρο γενεθλίων για τα εβδομηκοστά γενέθλια του Προέδρου Κιμ Ιλ Σουνγκ

Θες κι άλλα; Δες τι ανακαλύψαμε στην είσοδο του ασανσέρ που σε ανεβάζει στην κορυφή του Πύργου...

Όπου και να πάω, η Ελλάδα με πληγώνει... ή όπου γάμος και χαρά, η Ελλαδίτσα πρώτη...

Επόμενη στάση το Μνημείο για τα 50 Χρόνια του Εργατικού Κόμματος. Άλλη μία χοντροκοπιά μπροστά μας... Με ύψος 50 μέτρων (ένα για κάθε χρόνο) το μνημείο ανεγέρθη για το μισό αιώνα ζωής του Κόμματος. Οι τρεις γροθιές συμβολίζουν την ενότητα και την αποφασιστικότητα του Βορειοκορεάτικού λαού. Το δρεπάνι συμβολίζει την αγροτιά, το σφυρί συμβολίζει την εργατιά και το πινέλο συμβολίζει την εργαζόμενη διανόηση... Το μνημείο πάει "σετάκι" με δύο τεράστιες συμμετρικές εργατικές πολυκατοικίες: το Κόμμα μεριμνά για το λαό και του παρέχει στέγη. Πάμε γι' άλλα...

Το Μνημείο για τα 50 Χρόνια του Εργατικού Κόμματος της Κορέας


Θες κι άλλα, το ξέρω... επόμενη χοντροκοπιά που θαυμάσαμε: ένα τεράστιο ξενοδοχείο σε σχήμα πυραμίδας που υποτίθεται ότι χτίζεται εδώ και είκοσι χρόνια. Οι κακιές γλώσσες κάνουν λόγο για έλλειψη ρευστού, οι ξεναγοί μας υποστηρίζουν ότι είναι "under construction". Αν είχε ολοκληρωθεί πάντως θα ήταν υψηλότερο ξενοδοχείο του πλανήτη. 302 μέτρα είναι αυτά...

Το ημιτελές ξενοδοχείο Ρυουγκγυόνγκ

Νόμιζες ότι μόνο ο βερολινέζικος Fernsehturm είναι εντυπωσιακός; Δες και τον αντίστοιχο της Πυονγκγιάνγκ...

... ο οποίος βρίσκεται κοντά στο Στάδιο "Πρόεδρος Κιμ Ιλ Σουνγκ", απ' όπου και το ψηφιδωτό...

Από το λόφο Μάνσου, μπορείς να δεις το και μυθικό άλογο "Τσολλίμα" το οποίο υποτίθεται πως συμβολίζει πλέον τον ταχύτατο ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας της Βορείου Κορέας, στα χρόνια που ακολούθησαν τον Πόλεμο της Κορέας... Το ίδιο όνομα έχει και η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της χώρας.



... κάπου εκεί κοντά και ο αδριάντας του Προέδρου, ο οποίος ανεγέρθη εν όσω ο Κιμ Ιλ Σουνγκ ήταν εν ζωη και αποτελούσε δώρο για κάποια από τα γενέθλιά του. Κάθε τουριστικό γκρουπ που φτάνει στη χώρα πρέπει να επισκεφθεί το μνημείο στο λόφο Μάνσου, να καταθέσει ένα μπουκέτο λουλούδια και να υποκλιθεί...


Το εντυπωσιακότατο μετρό της Πυονγκγιάνγκ δε μας άφησε ασυγκίνητους. Το γεγονός ότι είναι χτισμένο σε απίστευτα μεγάλο βάθος, κάνει τη διαδρομή με την κυλιόμενη σκάλα, από την επιφάνεια μέχρι την αποβάθρα, ένα ολόκληρο δρομολόγιο πέντε λεπτών...

Άλλη μία μέρα στην επαναστατική Πυονγκγιανκ έφτασε στο τέλος της. Λίγη υπομονή όμως: τα παλαιοκομμουνιστικά παραφερνάλια μας επεφύλαξαν άλλη μία έκπληξη για την τελευταία μέρα του ταξιδιού μας...