(Εφιαλτική Ξενάγηση Σινικού Τείχους)
Οι παλινωδίες συνεχίζονται! Δε μας έφταναν όλα τ' άλλα, έπρεπε να ξεναγηθούμε και στο Σινικό Τείχος!
Περίληψη Προηγουμένου: Η πρωτεύουσα της μεγαλύτερης χώρας του κόσμου δε με ενθουσίασε τόσο όσο περίμενα. Περισσότερο με προβλημάτισε το χάος που επικρατεί εκεί. Λένε όμως πως είναι ατόπημα να βρεθείς εκεί και να μη δεις το Σινικό Τείχος. Για να δούμε αν αυτό έχει βάση ή αποτελεί μύθο...
Το παρτσακλό και ο ταξιτζής ήταν συνεπέστατοι στο ραντεβού τους. Στις εννιά ακριβώς μας περίμεναν στην είσοδο του ξενοδοχείου. Μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο και ξεινήσαμε, με κατεύθυνση προς τα βόρεια. Προορισμός μας ήταν το Μπανταλίνγκ, το κοντινότερο σημείο του Σινικού Τείχους από το Πεκίνο. Την όλη διαδρομή είναι πολύ δύσκολο να την αντέξεις, πόσο μάλλον όταν έχεις και τη μικρή με την τσιριδοφωνή της να σου λέει αυτά που είχες διαβάσει το προηγούμενο βράδυ στον ταξιδιωτικό οδηγό. Να σου πω την αλήθεια, όσο ενδιαφέροντα και να ήταν αυτά που σου έλεγε, όσο καλοπροαίρετος και να ήσουν, η μικρή δεν είχε την πολυπόθητη μεταδοτικότητα, γιατί πολύ απλά είχε αποστηθήσει έναν ταξιδιωτικό οδηγό, προφανώς χωρίς να καταλαβαίνει τι λέει.
Ασφαλώς και μας είχε προβληματίσει το γεγονός ότι το Μπανταλίνγκ ήταν πολύ τουριστικό και ως εκ τούτου υποψιαζόμασταν ότι θα γινόταν της Πόπης. Φτάνοντας εκεί, επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι μας. Ένας χαμός: δεδάδες δεκάδων λεωφορεία και αμέτρητα γκρουπ. Κι όταν αναφερόμαστε σε γκρουπ, μην πάει το μυαλό σου στους δυτικούς. Το 90% των επισκεπτών ήταν Κινέζοι. Λογικό άλλωστε, αφού σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε, ο ένας στους πέντε είναι Κινέζος.
Ανεβήκαμε τα σκαλιά και βρεθήκαμε πάνω στο Τείχος. Το έργο είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό και το μεγαλείο του είναι αναμφισβήτητο. Το γιατί και πώς, όμως, φτιάχτηκε ένα τέτοιο έργο αποτελεί προφανώς μία από τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας της Κίνας. Περπατήσαμε για περίπου μισό χιλιόμετρο πάνω στο τείχος, οι ζητιάνοι έθεσαν σε δοκιμασία την εγκράτειά μου και το γεγονός ότι κατάφερα και επέστρεψα πίσω αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν είμαι αγοραφοβικός. Βρήκαμε το χαμένο και ξαναμπήκαμε στο αυτοκίνητο για την επόμενη αττραξιόν: τους Τάφους των Μινγκ
Όσο κι αν ακούγεται παρανοϊκό, ομολογώ ότι απολαύσαμε την επίσκεψή μας στους Τάφους των Μίνγκ. Είχαμε μία απέραντη έκταση σχεδόν αποκλειστικά δική μας, μια και οι Κινέζοι δεν συνηθίζουν να πηγαίνουν εκεί, επειδή το θεωρούν γρουσουζιά. Όπως και να 'χε το πράγμα, περάσαμε υπέροχα!
Συμπερασματικά, προτείνω ανεπιφύλακτα να δείτε τους Τάφους των Μινγκ. Βάλτε τα πιο άνετα παπούτσια σας και περπατήστε την Ιερά Οδό, παρατηρώντας τα αγάλματα των ζώων και των φυλάκων του αυτοκράτορα. Αν σας προτείνουν Σινικό Τείχος, ζητήστε επίσκεψη σε κάποιο άλλο σημείο εκτός από το Μπανταλίνγκ. Το πιο πιθανό είναι να σας πουν ότι δε γίνεται. Αν πάτε τελικά στο Μπανταλίνγκ, μην αφήσετε την πολυκοσμία να σας πτοήσει. Καλή παρέα να υπάρχει και διάθεση, κι όλα γίνονται!
Το ταξίδι στη Βόρεια Κορέα και την Κίνα θα τελείωνε κάπου εδώ. Είχαμε όμως κανονίσει να συμπεριλάβουμε άλλες δυο χώρες στο ταξίδι μας, αυτή τη φορά στην Ευρώπη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου