Αποφασισμένοι να κηρύξουμε τον πόλεμο στην πιο κιτς γιορτή της οικουμένης, περάσαμε το βράδυ της Κυριακής κάνοντας αντίσταση στο παγωτατζίδικο του Ηράκλη στη Λήδρας. Εκεί λοιπόν που γιορτάζαμε δοκιμάζοντας διάφορες γεύσεις παγωτών, κάποιος από την παρέα πέταξε την ιδέα να περάσουμε στην Κατεχόμενη Λευκωσία, όπου θα έπαιζε μουσική ένα ελληνικό γκρουπ.
Προβληματισμένος για το τι θα ακούγαμε και το πού θα πηγαίναμε και κουρασμένος από τις πολλές δραστηριότητες-υπερπαραγωγές της ημέρας, ακολούθησα την παρέα. Περάσαμε το οδόφραγμα της Λήδρας, πήραμε τις “Ψευδοβίζες” και κατευθυνθήκαμε προς την πανέμορφη συνοικία Arabahmet στα δυτικά της μεσαιωνικής Λευκωσίας.
Μπαίνοντας στο Narnia, το οποίο στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό σπίτι του 19ου αιώνα, μας κυρίευσε η μυρωδιά του ξύλου που καιγόταν. Πιάσαμε θέσεις στα τραπεζάκι δίπλα από το τζάκι και παραγγείλαμε τις παγωμένες Efes. Το ότι είχαμε μαζευτεί περί τα 15 άτομα με έβαλε σε σκέψεις. Το κοινό ήταν ετερογενές. Κάποιοι είχαν έρθει από τις ελεύθερες περιοχές, ενώ υπήρχαξ
Η εμπειρία της live ερμηνείας των Sancho 003 ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για μένα. Το συγκρότημα αποτελείται από δύο χαρισματικούς μουσικούς στην κιθάρα, το βιολί και τη βιόλα. Τα τρία αυτά μουσικά όργανα, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας και το απαράμιλλο ταλέντο των δημιουργών μουσικών δημιουργούν μία ατμόσφαιρα μυσταγωγίας. Οφείλω να ομολογήσω ότι χρειάζονται μερικά λεπτά για να συνηθίσεις λίγο τα περίεργα ακούσματα και να πιάσεις το ρυθμό και τα συναισθήματα τα οποία εκφράζονται μέσα από τους ήχους. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι δύο μουσικοί ανταλλάσσουν ρόλους ή εφευρίσκουν νέους, χωρίς να αποχωρίζονται τα μουσικά όργανα. Η κιθάρα γίνεται άλλοτε κρουστό, άλλοτε μπάσο. Το βιολί γίνεται άλλοτε κρουστό, άλλοτε κιθάρα, άλλοτε πνευστό (!).
Ομολογώ, ότι δεν είχα σκοπό να καθήσω πολλή ώρα με τους φίλους μου, όμως τελικά, η εξαιρετική ερμηνεία των δύο καταπληκτικών μουσικών μας καθήλωσε μέχρι και το τέλος της μουσικής παράστασης.
1 σχόλιο:
καλή φάση :)
Δημοσίευση σχολίου