Εις την Πόλιν (2009 Series)

Από το δωμάτιο του The Marmara İstanbul

Φέτος τα πράγματα δε μου ήρθαν όπως ακριβώς τα περίμενα: συνήθως προετοιμάζω τις φθινοπωρινές διακοπές μου ένα δεκάμηνο πριν. Έτσι είχα κάνει και φέτος. Αυτόν το Σεπτέμβρη κανονικά θα ήμουν στις όμορφες στέππες της εξωτικής Χώρας του Γαλάζιου Ουρανού (a.k.a. Μογγολία). Δυστυχώς, άλλες οι δικές μου βουλές και άλλες οι βουλές της Αεροφλότ, η οποία φρόντισε δεόντως να μου κάνει άνω-κάτω το πρόγραμμα και να με φέρει στα όριά μου, αναφορικά με την κατάρτιση του προγράμματος. Αν σε όλα αυτά βάλεις και την κούραση και το ζόρι που τράβηξα, δεν είναι να απορείς γιατί δε σχεδίασα τίποτα για φέτος.

Ευτυχώς ο φετινός Δεκαπενταύγουστος μου έδωσε την ευκαιρία ενός 48ωρου διαλείμματος. Ας είναι καλά και η Ολυμπιακή, η οποία τώρα στα τελευταία της, με ενημέρωσε ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω τα μίλια μου, πριν αυτα λήξουν στις 30 Σεπτεμβρίου. Με τα μίλια που είχα, οι μόνες επιλογές ήταν: Τίρανα, Βελιγράδι, Σόφια, Βουκουρέστι και Κωνσταντινούπολη. Με τέτοιες επιλογές, δεν είναι να απορείς γιατί δεν υπήρξε δεύτερη σκέψη στην επιλογή της Κωνσταντινούπολης ως προορισμού...

Φυσικά συνέβησαν διάφορα απρόοπτα, για τα οποία ενημερώθηκα λίγες μέρες πριν το ταξίδι, αλλά δεν είναι της παρούσης. Αν επικεντρωθώ στα του ταξιδιού, τότε αυτό που μου έμεινε είναι οι παρακάτω φωτογραφίες και βίντεο, από αυτό που -εγώ τουλάχιστον- θεωρώ σαν μία από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου.

Η θέα από το δωμάτιο του ξενοδοχείου

Το πρωινό του Σαββάτου το πέρασα με μία βόλτα στην İstiklâl Caddesi, στο Karaköy, τη Γέφυρα του Γαλατά,έψαξα να βρώ τον ήλιο το Eminönü, το Sultanahmet και το Kabataş, απ' όπου ανέβηκα και πάλι στην Πλατεία Taksim με το νέο τελεφερίκ (finiküler). H Κωνσταντινούπολη έχει ένα ενοποιημένο δίκτυο Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και έχει εισαγάγει το έξυπνο ηλεκτρονικό εισιτήριο (AKBİL) σε όλα τα μέσα εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια. Με την ειδική συσκευή AKBİL, προπληρώνεις τις μετακινήσεις σου και κάθε φορά που μπαίνεις σε κάποιο μέσο (μετρό, τραμ, λεωφορείο, τελεφερίκ, metrobus, πλοίο, tünel ή προαστιακό) το σύστημα αφαιρεί αυτόματα τις μονάδες από το Akbil. Εξαιρετικά χρήσιμο αλλά αρκετά δύσκολο να το αποκτήσεις, μια και πρέπει να συνεννοηθείς με υπαλλήλους που δε μιλούν αγγλικά ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα πλην της διαλέκτου του χωριού τους.

Παίζοντας κρυφτό με τον ήλιο στο Γενί Τζαμί του Eminönü

Η συνοικία του Karaköy

Κυριακή πρωί αποφάσισα να αφήσω το ξενοδοχείο και να κάνω τη μίνι κρουαζιέρα του Βοσπόρου. Κατέβηκα και πάλι μέχρι το Eminönü, αγόρασα το εισιτήριο για το δημόσιο πλοίο της İDO και μπήκα από τους πρώτους, για να πιάσω θέση έξω. Πενήντα λεπτά μετά το ταλαιπωρημένο AYDIN GÜLER (ναυπηγήσεως 1983) άφηνε το Ιστορικό Κέντρο και έβγαινε από τον Κεράτιο Κόλπο (Haliç) με τελικό προορισμό το Anadolu Kavağı στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας.

Αφήσαμε δίπλα μας την Αγία Σοφία και το ανάκτορo του Top Kapı.

Συνεχίσαμε προς Beşiktaş

Περάσαμε κάτω από την (Πρώτη) Γέφυρα του Βοσπόρου (Boğaziçi Köprüsü)

Κάναμε Ferry Spotting

Και μετά από τρεις ώρες, επιστρέψαμε στο Γαλατά.