Το μπλογκ εξακολουθεί να επιμένει σοβιετικά και αεροπορικά, παρ’ όλα αυτά, αφήνει το Φλωρινιώτη της Στέππας και επαναστατικά πετάει προς την εξωτική και αντι-ιμπεριαλιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας.
Εδώ έχουμε άλλο ένα υπέροχο βίντεοκλιπ-καραόκε με (πλατωνικούς -ή μήπως σαπφικούς;) έρωτες, πάθη, συμβολισμούς, σαξόφωνα και φυσικά, απαυγάσματα της σοβιετικής αεροδιαστημικής που κλέβουν την παράσταση.
Το βίντεο ξεκινάει με πλάνο ενός υπερσύγχρονου Ilyushin-62M, το οποίο ετοιμάζεται για την επόμενη ασφαλή πτήση του προς τα πέρατα της οικουμένης. Ο retro πίνακας αναχωρήσεων του δια-σοσιαλιστικού κόμβου, αεροδρομίου Sunan στην Πυονγκγιάνγκ επιβεβαιώνει το αληθές, δείχνοντας τις επόμενες αναχωρήσεις του παγκόσμιου δικτύου της Λαϊκής Αεροπορικής Εταιρείας Air Koryo, που τότε ονομαζόταν Τσοσονμινχάνγκ: Βερολίνο, Σόφια, Χαμπαρόφσκ, Πεκίνο και άλλον ένα που δεν θα μάθουμε ποτέ γιατί εκείνη την ώρα ο πίνακας έκανε το χαρακτηριστικό κλαπακλούπα καθώς άλλαζε.
Η ηρωίδα, ντυμένη σεμνά, μόλις έχει κάνει check-in και κατευθύνεται προς το lounge, ώσπου αντικρύζει ένα εξ ίσου υπερσύγχρονο Tupolev-154. Ο φακός κάνει κοντινό σε ένα μπιχλιμπίδι που έχει βάλει η ηρωίδα στο χαρτοφύλακα, σαν αυτά που κρεμάμε την πρωτοχρονιά για το κακό το μάτι. Ακολούθως, η ηρωίδα κοιτάει με σιγουριά το φακό, θέλοντας να δείξει την προσμονή της να πετάξει με το υπερσύγχρονο τρικινητήριο πουλί.
Αμέσως μετά, βλέπουμε την ηρωίδα να παίζει αισθαντικά σαξόφωνο μπροστά από ένα καταρράκτη, ενώ η φιλενάδα της τραγουδάει. Η ηρωίδα μας είναι ντυμένη απλά, λιτά και απέριττα. Φοράει μία καρώ φούστα, από αυτές που αντέγραψε η Burberry (σας ανακαλύψαμε, καπιταλιστές, που θησαυρίζετε αντιγράφοντας τις κρεασιόν της βορειοκορεατικής haute couture) και ένα πλεκτό ζιβάγκο σαν αυτά που φόραγε ο Ανδρέας τότε που έβριζε την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ και τα πλήθη παραμιλούσαν. Οι φίλες μας κάνουν τις τελευταίες διορθώσεις στις παρτιτούρες, αλλάζουν ένα κλειδί και ανεβαίνουν κατά ένα ημιτόνιο γιατί το τραγούδι τους έβγαινε λίγο φάλτσο. Ευτυχώς ο παφλασμός του καταρράκτη δε φαίνεται να τις επηρεάζει, τουναντίον τις βοηθάει.
Αφήνουμε τους καταρράκτες και περνάμε σε βουκολικές καταστάσεις. Οι ηρωίδες φορώντας παραδοσιακές ενδυμασίες (κουρέλ λοκάλ) τρέχουν στα εύφορα λιβάδια της κολλεχτίβας τους, τα ευτυχισμένα βόδια βόσκουν στο φόντο, οι πεταλούδες ρουφούν τους χυμούς από τα άνθη και αυτές πλέκουν στεφάνια.
Πίσω στο Sunan, η ηρωίδα μας διαβάζει τις παρτιτούρες εμπνεόμενη από το μελωδικό ήχο των κινητήρων του υπερσύγχρονου τροχοδρομούντος Tupolev. Ξαναφλασάρει τη μνήμη της και θυμάται τη φίλη της να της δίνει εκείνο το χαϊμαλί που είδαμε στα πρώτα πλάνα. Παραδόξως, φοράει τα ίδια ρούχα με αυτά που φοράει στο Sunan. H priceless σκηνή έρχεται φυσικά με την επιβίβαση της ηρωίδας στο υπεραεροσκάφος και ακολούθως με τη smooth-as-silk απογείωση του κοσμήματος των αιθέρων.
Το Tupolev 154 (προφέρεται “Τούπαλιεφ”) είναι το δημοφιλέστερο και μακροβιότερο σοβιετικό αεροσκάφος, με το τελευταίο να βγαίνει από το εργοστάσιο το 2007. Πρόκειται για ένα από τα ταχύτερα επιβατικά αεροσκάφη παγκοσμίως, που ενσωμάτωνε πρωτοποριακές τεχνολογίες, όπως τη δυνατότητα να επιχειρεί από αεροδρόμια που δεν είχαν tarmac. Μέχρι στιγμής έχουν σημειωθεί 39 θανατηφόρα δυστυχήματα, με πιο πρόσφατο εκείνο της Kolavia, όταν ξέσπασε φωτιά στον ένα κινητήρα, κατά τη διάρκεια της απογείωσης. Πάντως, επί εποχής Ψυχρού Πολέμου, η κωδική ονομασία του συγκεκριμένου τύπου ήταν “Careless”… αμερικάνικα κόμπλεξ.
Το Ilyushin 62M ήταν ο επίσημος μεταφορέας του μπλογκ στα άγια χώματα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας, το Σεπτέμβριο του 2007. Είναι ένα αεροσκάφος μεγάλων αποστάσεων, τόσο μεγάλων, που επέτρεψε την αεροπορική σύνδεση Αβάνας-Αθήνας, όταν μετέφερε την Ολυμπιακή Αποστολή της Κούβας, τον Αύγουστο του 2004. Το 1989, ένα Ilyushın 62M της ανατολικογερμανικής Interflug, αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία, πραγματοποιώντας την τελευταία του προσγείωση στο σημείο που σκοτώθηκε ο γερμανός αεροπόρος Otto Lilienthal το 1896 για να τιμήσει τη μνήμη του. Βρίσκεται εκεί ακόμα κι αν θέλετε, μπορείτε να τελέσετε μέχρι και γάμο!