Τράβα κι εσύ μια "Υγρή Μίσθωση". Μπορείς!

Άπειροι οι συνειρμοί και το brainstorming στο άκουσμα μίας και μόνο φράσης: ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ. Στους απαισιόδοξους, οι πρώτες σκέψεις έχουν να κάνουν με την ταλαιπωρία που προκύπτει από τις ακυρώσεις, τις καθυστερήσεις (στην καλύτερη περίπτωση) και τις απεργίες. Οι αισιόδοξοι/αδαείς σκέφτονται την ασφάλεια, τον Ωνάση και μία πληθώρα εννοιών που συγκεντρώνεται στο μεγάλο, πομπώδη τίτλο "Εθνικός Αερομεταφορέας", που έχει γίνει καραμέλα στο στόμα των πολεμίων και των υπερμάχων της διαδικασίας "ιδιωτικοποίησης" ή του "ξεπουλήματος" ανάλογα με το τί πιστεύεις και ποιον πιστεύεις. Οι Πασόκοι έχουν επιπλέον να θυμούνται τη Μιμή, ενώ οι οπαδοί των μεσημεριανάδικων έχουν να θυμούνται τους διάφορους "αστέρες" που βγήκαν από αυτήν και πρωταγωνίστησαν σε ριάλιτι ή επάνδρωσαν τα πάνελ των Τατιανο-μικρούτσικων.

Δε νομίζω ότι αμφιβάλλει κανείς ότι η κατάσταση που επικρατεί στον "Εθνικό Αερομεταφορέα" τα τελευταία χρόνια δεν απέχει πολύ από τη λέξη "μπάχαλο" ή κάποια άλλη λέξη που αρχίζει από "ΜΠ", αν και στα τελευταία, υπάρχει η φήμη ότι υπάρχει μία τάξις. Τέλος πάντων, ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ολυμπιακή τα τελευταία χρόνια, είναι η διαρκής έλλειψη αεροσκαφών, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Η λύσεις που δόθηκαν αρχικά ήταν μετριοπαθείς. Ας είναι καλά οι Μακεδονικές Αερογραμμές, που από την ίδρυσή τους, στήριζαν σταθερά το θερινό -κυρίως- πρόγραμμα δρομολογίων της μητρικής τους εταιρείας, άλλοτε με τα θρυλικά Boeing 727 τους, άλλοτε με τα πιο συνηθισμένα Boeing 737-400 τους και άλλοτε με τα συλλεκτικά MD-80 που οι Μακεδονικές είχαν νοικιάσει από τη νοτιο-αφρικανική Safair, μαζί με τους πιλότους τους, αν και δε θυμάμαι καλά αν και τα πληρώματα καμπίνας πρέπει να ήταν ελληνικά. Στην αεροπορική ορολογία, αυτό ονομάζεται Wet Lease. Είναι ένα είδος βραχυπρόθεσμης σχετικά μίσθωσης, όπου η εκμισθώτρια εταιρεία "νοικιάζει" το αεροσκάφος μαζί με το πλήρωμά του. Στον αντίποδα βρίσκεται το Dry Lease, όπου η εκμισθώτρια, "νοικιάζει" το αεροσκάφος χωρίς τα πληρώματα. Παραδείγματα της δεύτερης κατηγορίας αποτελούσαν τα φερόμενα ως αμφίβολης ποιότητας Boeing 737 της ισπανικής εταιρείας Hola (γνωστά στους αεροπορικούς κύκλους και ως "Χολάδικα")ή διάφορων άλλων εταιρειών μίσθωσης, ανάμεσά τους και ένα 737 που φέρεται ότι χρησίμευε στη μεταφορά κρατουμένων στις ΗΠΑ.

Αυτά όμως είναι σχετικά αδιάφορα θέματα, όταν οι πραγματικά αξιομνημόνευτες εμπειρίες βρίσκονται στην κατηγορία Wet Lease. Εδώ, οι ΟΑ, τον τελευταίο χρόνο, έχουν δώσει πραγματικά ρέστα, διότι μπορεί μεν να έδιωξαν τα "επικίνδυνα" για τα ΜΜΕ Holaδικα αεροπλάνα, ωστόσο βρήκαν ευφάνταστους τρόπους να μπαλώσουν τις "τρύπες" του πτητικού τους προγράμματος. Σε αυτήν την ιδιαίτερα ιερή αποστολή-αεροπορική σταυροφορία, οι ΟΑ νοίκιασαν (βραχυπρόθεσμα) αεροπλάνα ξένων -όχι και τόσο γνωστών- εταιρειών, αλλά και ντόπιων, τα οποία όμως ήρθαν μαζί με τα δικά τους πληρώματα, από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Δανία, η Γαλλία, η Σλοβακία, η Βουλγαρία και η Ισπανία, με τις τρεις τελευταίες να ηγούνται της ιεράς αποστολής. Βέβαια, θα ήταν αδικία να μην αναφέρουμε ότι οι ΟΑ έδωσαν ψωμί και σε διάφορες μικρές ελληνικές εταιρείες, όπως η Astra, η μακαρίτισσα EuroAir και η δις χρεωκοπημένη HellasJet καλύπτοντας έτσι τρύπες του δικού τους προϋπολογισμού. Κι αν αυτά σου φαίνονται τραγελαφικά, να σου πω επίσης ότι στο παρελθόν, η Ολυμπιακή είχε κάνει wet lease αεροπλάνου της Mesopotamia (Ιράκ) αλλά και ενός υπέργηρου TriStar της πορτογαλικής Luzair, με δικό μου άνθρωπο να αναφέρει ότι πέταξε από Παρίσι για Αθήνα με ένα παρτάλι όπου οι αεροσυνοδοί μιλούσαν... βραζιλιάνικα.

Εδώ λοιπόν βρίσκεται και η μαγεία του Wet Lease. Κλείνεις ένα εισιτήριο, πας στο αεροδρόμιο και αν δεν έχεις ενημερωθεί νωρίτερα, βρίσκεσαι μπροστά σε ένα αεροπλάνο που δεν έχει το γνώριμο λογότυπο της ΟΑ (ας μην σχολιάσω το livery, γιατί δεν υπάρχει κάποιο στάνταρ). Όταν δε μπαίνεις και μέσα και ανακαλύπτεις ότι το πλήρωμα μόλις το ίδιο πρωί είχε μάθει να λέει "Калимера" ή "Calimera" με βουλγάρικη ή ισπανική προφορα αντίστοιχα (την οποία "Kalimera" χρησιμοποιεί, άσχετα με το σε ποιο σημείο του ουρανού είναι ο ήλιος), όπως και να το κάνεις, παθαίνεις ένα κάτι. Αυτό το κάτι, μπορεί να είναι από πολιτισμικό σοκ μέχρι και εγκεφαλικό, ανάλογα με την κράση σου και τη σχέση σου με το αντικείμενο. Διότι αν έχεις μείνει στην εποχή που ο Ωνάσης είχε την ΟΑ, ο Καζαντζίδης τη Μαρινέλλα και η Αθήνα εξαψήφια τηλεφωνικά νούμερα, όπως και να το κάνεις, η "ψόφια από τη Σόφια" αεροσυνοδός είναι ένα σοκ, ειδικά όταν τα αγγλικά της είναι ανάλογα των αγγλικών του Ζίβκωφ.

Κάτι τέτοιο μάλλον συνέβη σήμερα και με την κυρία Ζουμπουρδόγλου, βέρα μυτιληνιά, που αποφάσισε ότι μετά το ελαφρύ εγκεφαλικό που υπέστη το Πάσχα, έφτασε επιτέλους η ώρα να πάει στο χωριό της στη Λέσβο. Το σύστημα μας πληροφορούσε ότι η ΟΑ θα πετούσε σήμερα για το απογευματινό ζεύγος της Μυτιλήνης (ΟΑ578/ΟΑ579) με ένα ΑΤR-72. Πέραν τούτου, τίποτα άλλο δεν ενημέρωνε το χρήστη του συστήματος για κάποιο wet lease. Το εισιτήριο βγήκε σε πολύ καλή τιμή και η επιβάτις πήγε σπίτι για να ετοιμαστεί.

Γύρω στις 6:30 χτύπησε το τηλέφωνο...

-Παρακαλώ

-Είμαι η κυρία Ζουμπουρδόγλου, κόρη της κυρίας Ζουμπουρδόγλου

-Παρακαλώ τί θα θέλατε;

-Τι εισιτήριο ήταν αυτό που βγάλατε στη μαμά μου; Τη βάλατε σε λάθος αεροπλάνο και πάει στο εξωτερικό! Εμείς Μυτιλήνη θέλαμε να πάει.

-Μα δε μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο.

-Μα τι λέτε κύριε! Με πήρε τηλέφωνο μέσα από το αεροπλάνο και μου είπε μπήκε σε λάθος αεροπλάνο και την πάνε στο εξωτερικό.

-Μα αφού βλέπω ότι η μαμά σας έχει κάνει check-in και ότι έχει επιβιβαστεί στη σωστή πτήση.

-Και πού το ξέρετε εσείς αυτό;

-Αφού το βλέπω στον υπολογιστή

-Και θέλετε να πιστέψω εσάς και όχι τη μαμά μου; Κύριε μου, θέλω να μου πείτε που πάει η μαμά μου.

-Στη Μυτιλήνη πάει

-Όχι κύριέ μου, δε μιλάνε ελληνικά στο αεροπλάνο...

(εκεί κατάλαβα τι πραγματικά είχε συμβεί)


-Μην πανικοβάλλεστε κυρία μου και πείτε της μαμάς σας να κλείσει το κινητό. Μυτιλήνη πάει το αεροπλάνο.

-Αλήθεια λέτε; Τότε γιατί δε μιλάνε ελληνικά;

Τί είχε συμβεί: Η ΟΑ μίσθωσε ένα ΑΤR-72 της Ισπανικής Swift Air, χωρίς να ενημερώσει τα availabilities του συστήματος. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Το τετριμμένο λογοπαίγνιο "Ολυμπιακή Ταλαιπωρία" ξεφεύγει πλέον από τα στενά όρια του τρίπτυχου Καθυστερήσεις-Απεργίες-Ακυρώσεις. Τώρα πλέον μετουσιώνεται σε μία νέα αεροπορική οδύσσεια που προσφέρει πρωτόγνωρα πολυ-πολιτισμικά βιώματα στους υποψιασμένους και τους aviation enthousiasts, εφιαλτικές εμπειρίες στους ανυποψίαστους, τους φοβισμένους ή τους ηλικιωμένους (εκτός αν οι τελευταίοι είναι ιδιαίτερα τυχεροί και πάσχουν από Αλτσχάιμερ).

Με τις ενοικιάσεις τύπου Wet Lease να έχουν ξεπεράσει τις 35 από την αρχή του 2009 και την αεροπορική Ιθάκη που ακούει στο όνομα MIG να φέρεται ότι θα χρησιμοποιήσει αρχικά ένα οιονεί Wet Lease για να καλύψει στις αρχικές πτητικές ανάγκες, μέχρι και την εξομάλυνση των δρομολογίων και την οργάνωση του νέου στόλου, είναι πολλοί αυτοί που στοιχηματίζουν πως οι ενοικιάσεις θα ξεπεράσουν τις πενήντα στις επόμενες 70 μέρες ζωής που απομένουν στο "Εθνικό Αερομεταφορέα", όπως αυτός λειτουργεί σήμερα.

Για περισσότερες πληροφορίες για τα Wet Leases της ΟΑ, μπορείτε να κάνετε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://athensairport.blogspot.com/2009/03/olympic-airlines-leased-planes-2009.html

Για τo leasing αεροπλάνων, μπορείς να βρεις ορισμένες εισαγωγικές πληροφορίες και στη Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/Aircraft_lease